کد مطلب:369691
پنج شنبه 5 اسفند 1395
آمار بازدید:234
نیایش هجدهم
. دعای آن حضرت است به هنگامی که چیزی که از آن بیمناک بود از او دور می شد یا نیازی که داشت روا می گردید .
ای خداوند ، حمد باد تو را بر آن حسن تقدیر که نصیب من ساخته ای و آن بلاها که از من بگردانیده ای . چنان مباد که این تندرستی که اکنون مرا ارزانی داشته ای ، همه بهره من از رحمت تو باشد ، تا آنچه دوست می داشته ام سبب شوربختی من شود و دیگری ، از آنچه من ناخوش می داشته ام به سعادت رسد .
ای خداوند ، اگر این تندرستی که مرا نصیب کرده ای و من شب و روزم را در آن به سر می آورم نشانه بلایی باشد بر دوام یا وبالی پایدار ، پس آنچه را که واپس داشته ای پیش افکن و آنچه را که پیش افکنده ای واپس دار . زیرا چیزی که به فنا انجامد بس ناچیز است هر چند فراوان بود ، و چیزی که به بقا
انجامد بسیاری است هر چند اندک نماید . و بر محمد و خاندانش درود بفرست .